TEMMUZ TURKUAZINDA ...
Yaz ortasında buz kesmişiz, yakamızı bırakmıyor geçmiş, hesaplar kesilirken gökyüzünde bizim hesabımız daha yeni başlıyor...Her şey apaçık önümüze düşmüş, tüm perdeler aralanmış, maskeler düşmüş, karabasanlar basmışken bile uykularımızı, kabustur deyip geçmelerimiz...
Ya öyle değilse, ya olursa, ya bir şansımız daha varsa diye kendimizden bile vazgeçmeye hazır olduğumuz zavallı zaafiyetlerimiz...Başka bir türlü olmasını düşünemediğimiz, kabul edemediğimiz, aynalardan kaçıp, kuytulura saklandıklarımız, yakamıza yapışan karmalarımız...İhanetler, gözyaşları, inandığımız tüm değerler, aşklarımız, tutkularımız, doğrularımız, hatalarımız, kara kaplıya yazdıklarımız, umutlarımız, düşlerimiz, vazgeçtiklerimiz, peşine düştüklerimiz hepsi birer birer düşerken takvimden, günler geçmek bilmiyor beklerken.
Her veda üzer- acıtır insanı, en acil olanları, en sancılı, en hakedilmiş, en gerekli olanları bile..Gitmek mi zor, kalmak mı? Ne farkeder gidene de zor kalana da, gitmek de bir sınav kalmak da....Korkularımız bizi zayıf kılıyor, değişimden, yeniliklerden, bilmediğimiz sulardan korkuyoruz, güvenli limanda kalmak istiyoruz. Burası en doğru yer bildiğimiz. Oysa ki içimiz öyle söylemiyor tam da ortasındayken tüm gerçeklerin, aklımızla kalbimizin arasında bir yerlerde araftayız. Sisli ve puslu bir cadı ormanında, sihirli bir kar küresinde kaybolduk.
ZAMAN ...zaman istiyoruz evrenden biraz daha zaman, belkilerimiz için. ...
Bu temmuz ayında gidilir mi sevdadan...? Kaderimiz yazılırken gök kubbede, kim bilir belki bu kez farklı yazılır dediğimiz içimizden.
Kendimizi en sevmediğimiz zamanlarda bile bizi seven bir yaradan varken, cayırlır mı duadan? Her şey girer yoluna zamanla , her şey olması gerektiği zamanda, tam da olması gerektiği gibi olur ..Dön bak bir hayatına, en zor zamanlarına, gitmesin diye yalvardıklarına, ne iyi olmuş gittiği dediklerine..İlahi planda tuz tanesi bile değilken, buz dağları kadar egolar biriktirdiğine..Son bir lafın kalmış zaten, bari onu da söyle öyle git dediğine...
Harlanan yerlerinden dağlanır mı insan?
Eylül geldiğinde dökülür nasılsa yapraklar, yazılmış kaderler dökülür semadan, elbet vedalar güze yaraşır, bir turkuaz mevsiminde, gidilir mi bu diyardan?
CANAN BAŞOĞLU WARSAW 2020 Temmuz 4
Yorum Gönder